Intro

Ultrafietsen is meer dan alleen heel lang op de fiets zitten. Het gaat over voorbereiding, materiaal, keuzes maken en leren omgaan met tegenslag. In augustus 2025 stond ik, samen met mijn zwager Wilfred, opnieuw aan de start van de Basajaun: 870 kilometer, + 15.000 hoogtemeters en 70% onverhard door het ruige Baskenland. Twee jaar eerder moesten we met een uitstappen met een DNF achter onze naam. Dit keer wilde we wel finishen. In dit verslag deel ik hoe ik me heb voorbereid, welke keuzes ik maakte in materiaal, voeding en strategie – en waarom het dit keer wél lukte.

Voorbereiding

In januari 2025 begon ik met de fysieke voorbereiding. Ik maakte afspraken met mezelf: gewicht verliezen en sterker worden. Qua voeding betekende dit minder suiker en matigen met alcohol. Voor een stevige core deed ik minimaal drie keer per week plankoefeningen, en squats hielden mijn knieën sterk. Tussendoor deed ik veel rek- en strekoefeningen om soepel te blijven.

Naast het hardlopen startte ik in maart met fietstraining. Het principe: balanceren en zuinig omgaan met de beschikbare tijd. In maart reed ik wekelijks een rondje van 50 km, en dit breidde ik elke maand met 5 km uit. Daarnaast deed ik een tweedaagse rit om materiaal te testen en één keer een maximale afstand van 160 km.

Fiets

De Basajaun van 2023 reed ik op een aluminium 8Bar Mitte met 42 mm banden en tubes. Het verzet kreeg toen commentaar van een Belgische deelnemer: “Allee, met zo’n verzet zou ik nooit boven geraken.” Daar viel dus winst te behalen.

In november 2024 schafte ik een carbon 8Bar Grunewald aan, met de Shimano GRX bikepacking 800 1×12 groepset (34 voor en 10-51 achter). Ik monteerde tubeless Vredestein Aventura 622×44 banden met Muc-off sealant, waardoor ik geen lekke banden meer had.

Het opzetstuur van Deda gaf me de mogelijkheid om mijn polsen te ontlasten en een aerodynamische positie aan te nemen bij tegenwind. Het zadel blijft voor mij altijd een punt van aandacht. Tijdens The Hills Have Bikes in 2024 kreeg ik nog flinke zadelpijn met een 3D-geprint zadel, en ook twee leren racezadels daarna bevielen niet. Uiteindelijk reed ik de Basajaun op mijn betrouwbare Gilles Berthoud Aspin. Zwaarder en minder aero, maar nul zadelpijn – dat extra gewicht neem ik er graag bij.

Bepakking

Mijn setup bestond (voornamelijk) uit Restrap-tassen:

  • Zadeltas (8L): Rab bivytent, Sea to Summit slaapmat, Rab synthetische donsjas (ook als kussen).
  • Frametas (op maat gemaakt): Sealbag met korte broek, sokken, t-shirt, extra ondershirt, sealbag met elektronica (accu, kabels, hoofdlamp), sportvoeding en bidon met hydrolite-poeder
  • Aero bar bag (7L): slaapzak, toilettas
  • Top tube bag (0,8L): slot, zakmes, wallet, tracker, elektronische pomp
  • Topeak Cagepack: 2 TPU-binnenbandjes, plakspullen, kettingolie, minipompje

Route en Navigatie

Goede voorbereiding is cruciaal, zeker omdat je soms 4 à 5 uur geen bevoorradingspunt tegenkomt. Ik splitste de route met Komoot Premium op in 6 dagen, zodat de zwaarte (ondergrond en klimmen) per dag vergelijkbaar was.

De gpx-bestanden laadde ik in Google My Maps en ik gebruikte Google Maps om overnachtingsplekken te zoeken. Het officiële routeboek gaf info over fonteinen, restaurants en winkels. Alles zette ik in Excel met afstanden erbij; een geprinte versie nam ik mee, want bereik heb je niet overal.

Navigeren deed ik met de Garmin 1030 Plus. Het grote scherm en de batterijduur zijn ideaal. Vooral de ClimbPro-functie is goud waard: je ziet precies hoe de klim eruitziet, zodat je je energie kunt doseren. Het opdelen in 6 etappes gaf bovendien motivatie – elke dag afstrepen voelde alsof ik een virtuele tegenstander versloeg. Mijn iPhone gebruikte ik om in dorpjes naar de restaurants, cafe’s of winkels te navigeren

Voeding

In 2023 had ik te eenzijdig eten bij me (alleen repen), wat ook nog veel ruimte en gewicht kostte. Dit keer koos ik na lezen, informeren en testen voor producten van SportvoedingWebshop.com:

  • 3x Long Energy Bar (verschillende smaken) als noodvoeding
  • 6x Gel Drink Lemon Cafeïne voor snelle energie
  • 6x Soft Energy Gums voor herstel
  • 1x Hydrate Electrolyte bruis­tabletten voor mineralen

Daarnaast droeg ik 3 liter water op mijn rug in een CamelBak Stoaway (395 gram extra, maar dat is het waard). Warm water drink ik minder goed, dus dit hielp echt. Voor de bruistabletten had ik een aparte bidon in mijn frametas. Gemiddeld dronk ik 9 liter per dag. Bijvullen deed ik bij toiletten, winkels, gekochte flessen of fonteinen (vaak onbehandeld – maar zonder water zitten is een groter risico).

Tijdens het fietsen stopten we regelmatig bij cafeetjes voor koffie, tonic en cola. Tapas waren ideaal, met tortilla als ultiem superfood (ei en aardappel).

Slapen

De echte snelle rijders doen het met 1 à 2 uur slaap per nacht. Voor mij te weinig – ik wil het avontuur bewust meemaken, en dat lukt alleen met voldoende rust. Mijn basis: 7 uur liggen, waarvan 6 uur slapen.

Dit keer sliepen we 3 keer in het wild en 2 keer in een hotel. Het oorspronkelijke plan was 1 hotel halverwege, maar na de regen van dag 2 was een warme douche meer dan welkom.

Wildkamperen vind ik persoonlijk het mooiste aan dit soort events. Veel heb je niet nodig: wat gras, een vlak stuk grond en liefst een picknicktafel. De Rab Ridge Raider Bivi is snel opgezet, licht, en beschermt tegen lichte regen en insecten. De Sea to Summit slaapmat met hoge isolatiewaarde zorgde voor een goede nachtrust.

Samen

Het rijden van een dergelijk evenement als “pair” betekent continu in verbinding staan met elkaar. Vanuit de organisatie geldt de regel “Act as one” wat betekent dat je altijd bij elkaar blijft. Het grote voordeel is dat je elkaar uit de wind kan helpen. Aan de andere kant ga je net zo snel als de langzaamste. Wilfred was sterker de berg op en aan het einde van de dag. Ik moest goed op mezelf letten door tijdig rust te nemen en me niet op te laten jagen. De volgende eenvoudige afspraken gaven ons houvast:
1) Be safe – veiligheid boven alles, geen onnodige risico’s.
2) Enjoy – plezier in de reis, met elkaar en met de anderen.
3) Finish – binnen de gestelde tijd de eindstreep halen, ook als dat betekent dat je de limiet opzoekt.

Reflectie

De Basajaun 2025 was voor mij meer dan een sportieve uitdaging. Het was een les in geduld, keuzes maken en vertrouwen hebben in de voorbereiding. Waar ik in 2023 nog tegen de grenzen van mijn materiaal en lichaam aanliep, merkte ik dit jaar dat juist de balans het verschil maakte: niet het meeste trainen, maar slim trainen. Niet het lichtste materiaal, maar het meest betrouwbare. Niet zo min mogelijk slaap, maar voldoende om echt te kunnen genieten van het avontuur.

Uiteindelijk gaat ultrafietsen voor mij niet alleen om de finish, maar om de weg ernaartoe en de ervaringen onderweg. De gesprekken met de andere deelnemers, de prachtige natuur, de terrasjes en het slapen onder de sterren: dát maakt de Basajaun onvergetelijk.

Het fotoalbum is te vinden op deze plek.

Wat gaat het volgende avontuur worden? Misschien wel de Norther North vanuit Lillehammer in Noorwegen op 2 augustus 2026.